τριτοβάθμιος

-α, -ο, Ν

1. αυτός που κατέχει τον τρίτο βαθμό σε ιεραρχία ή κατάταξη

2. αυτός που είναι τρίτου βαθμού («τριτοβάθμια εξίσωση»)

3. φρ. «τριτοβάθμια εκπαίδευση» — η ανώτερη και ανώτατη εκπαίδευση, μετά τη δωδεκαετή πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρίτος + -βάθμιος (< βαθμός), πρβλ. πρωτο-βάθμιος. Η λ. μαρτυρείται από το 1873 στον Αιμ. Νοννότη].